بهترین روش درمان میگرن
چرا باید در مغز خونرسانی انجام شود؟
روشهای درمان میگرن با اسپادژن
میگرن یک بیماری شایع و ناتوان کننده است که موجب بار اجتماعی، اقتصادی قابل توجهی در جامعه می شود.
روشهای درمان میگرن در طی زمان بیشتر و جدیدتر شده .هنوز هم تحقیقات برای یافتن روشهای درمان نوین و بهتر در حال انجام است و ادامه دارد.
هدف از درمان میگرن کاهش فرکانس سردرد به میزان ۲۵-۷۵% است. نورولوژیست باید به بیماران خود هدف درمان را توضیح دهد.اگر بیماران از این مساله مطلع نشوند انتظار کاهش سردردها به میزان ۱۰۰% را دارند و پروسه درمان در حالی که پاسخ به درمان مناسب بوده از نظرشان راضی کننده نخواهد بود و بیمار اظهار می کند که دارو اثر نکرده چون هنوز گاهی حمله میگرن دارم در حالیکه آنها ممکن است ۵۰% پاسخ به درمان داده باشند که رقم خوبی محسوب می شود.استفاده از یادداشت روزانه سردرد ممکن است به بیمار در درک کاهش تعداد حملات سردرد کمک کند.
در تجربیات من در کلینیک سردرد فقط ۵۰% بیماران تحت درمان دارویی میگرن به درمان ادامه می دهند و بقیه به دلایل مختلف دارو را قطع می کنند که ممکن است عدم درمان پذیرش بیمار برای درمان دارویی طولانی مدت یا عوارض دارویی باشد.هم اکنون روشهای نوینی در درمان میگرن ارائه شده که عوارض کمتری داشته و قابلیت پذیرش بیشتری توسط بیمار دارند.در اینجا مختصر به انواع روشهای درمان میگرن و مقایسه آنها می پردازیم
میگرن مزمن به سردردهای میگرنی اطلاق می شود که بیشتر از ۱۵ روز در ماه فرد را درگیر کند و ۸ روز در ماه بیمار مشخصات تیپیک حمله میگرن مثل فوتوفوبی، فونوفوبی، تهوع و استفراغ داشته باشد. حدود ۳% مردم در اکثر کشورها دچار میگرن مزمن می شوند و کیفیت زندگی آنها به شدت تحت تاثیر سردرد قرار می گیرد بطوریکهگاهی افت فانکشن پیدا می کنند. میگرن مزمن به سختی به درمان جواب می دهد و یک معضل اساسی جامعهمحسوب می شود.بنابراین به مبتلایان به میگرن جهت جلوگیری از ابتلا سردرد هایشان به میگرن مزمن توصیهمی شود حتما با متخصص مغز و اعصاب خود مشورت کنند.
اگر مسکن ها بخصوص مسکن های حاوی کافئین بالا و تریپتانها و ارگوتامین هر روز مصرف شوند سردردهای ریباند و وابسته به دارو ایجاد می کنند که باید با درمان دارویی پیشگیری کننده مناسب جایگزین شوند.درمانهای داروییپیشگیری کننده که نیاز مرتب و روزانه برای پیشگیری از ایجاد حمله میگرن دارند شامل انواع ضد افسردگیهای سه حلقه مثل آمی تریپتیلین و داکسپین (Doxepin)، داروهای بلاک کننده گیرنده بتا مثل پروپرانولول و متوپرولول، داروهای ضد تشنج مثل سدیم والپروات، توپیرامات و گاباپنتین، داروهای بلوک کننده و کانالهای کلسیم مثل فلوناریزین و داروهای مشابه هستند.
خاصیت ضدافسردگی قارچ‌های جادویی
نتایج تحقیق تازه‌ای که در ژورنال پزشکی نیچر منتشر شده است بار دیگر این فرض را تقویت کرده است که برخی از مواد موجود در قارچ‌های جادویی که اثر روانگردان دارند ممکن است برای درمان افسردگی با اسپادژن مزمن کارآمد باشند.
اما قبل از اینکه این تحقیق را بهانه‌ای برای استفاده از این مواد روانگردان قوی کنید باید نکاتی را در نظر داشته باشید.
قارچ جادویی یا مجیک ماشروم به گونه‌هایی از قارچ‌ها گفته می‌شود که زیر چتر قارچ‌های سایلوسایبین طبقه‌بندی می‌شوند.
همانطور که از اسم این قارچ‌ها مشخص است درون خود ماده‌ای به نام سیلوسایبین دارند که پس از ورود به جریان خون اثرات روان‌افزا دارند. این اثرات شامل سرخوشی ، توهمات دیداری و ذهنی، تغییر در ادراک ، حس تحریف‌شده از زمان و موارد مشابه آن است.
این قارچ‌ها و اثرات آن از زمانی بسیار دور شناخته‌شده بوده است و نه‌تنها در انسان‌ها که استفاده از آ ندر برخی از جانوران دیگر نیز مشاهده‌شده است. قدمت استفاده از این مواد روانگردان به دوران غارنشینی بازمی‌گردد و در برخی از نقاشی‌های پیش‌ازتاریخ نشانه‌هایی دیده می‌شود که به نظر می‌رسد بر استفاده از این مواد اشاره دارد.
در طول تاریخ ادیان و فرق مختلف این قارچ‌ها را به‌عنوان ابزاری برای کشف و شهود استفاده می‌کرده‌اند و به‌نوعی آن را به بخشی از مراسم آیینی بدل کرده بودند و معتقد بودند اثرات روانگردان این قارچ‌ها باعث می‌شود تا استفاده‌کننده به‌نوعی کشف و شهود نائل شود.
اگرچه هنوز در مورد عملکرد دقیق این قارچ‌ها و اثر آن بر مغز بحث وجود دارد اما نظر غالب بر این است که پس از مصرف این ماده ترکیبات آن روی گیرنده‌های عصبی سروتنین مغز اثر می‌گذارد و با ایجاد شبکه‌های ارتباطی میان نرون های مغزی راه‌های میان بری میان پیام‌رسان‌های مغزی ایجاد می‌کند که درنتیجه باعث بروز توهمات مربوط می‌شود.
این قارچ‌ها ازنظر سم شناختی ضعیف به شمار می‌روند و خطر استفاده محدود و زیر نظر آنها به‌طور بالقوه پایین است.
این اولین باری نیست که دانشمندان درباره اثرات ضدافسردگی این قارچ‌ها به‌طور خاص و مواد روانگردان به‌طور عام بحث کرده‌اند.
ساخت ماده روانگردان ال اس دی اصولاً به‌عنوان دارویی برای مقابله با افسردگی آغاز شد و باوجوداینکه نتایج آن بسیار امیدبخش بود، درز آن به بیرون فضای آزمایشگاهی و استفاده تفریحی از آن به‌خصوص در دهه 1960 و 1970 باعث اعلام جنگ دولت‌ها علیه آن شد و بسیاری از تحقیقات مربوط به آن‌که فواید بالقوه بالایی را بروز می‌دادند، متوقف شد. هنوز هم در بسیاری از کشورهای جهان این مواد و ازجمله قارچ‌های جادویی در رده مواد غیرقانونی طبقه‌بندی‌شده و خریدوفروش و استفاده از آن ازنظر قانونی جرم به شمار می‌رود.
بااین‌وجود در سال‌های اخیر انگ و استیگمای منتسب شده به این داروها کاهش‌یافته و بار دیگر تحقیقات درباره اثرات آن افزایش‌یافته است.
عوارض مصرف ماشروم
همانطور که می دانید اکثر قرص ها، پودرها، داروها و انواع دیگر مواد روانگردان از گیاهان به دست می آیند. مجیک ماشروم (Magic mushroom) نیز یکی از گیاهانی است که خاصیت روان گردان دارد. مجیک ماشروم یا قارچ جادویی که نام علمی آن سیلوسایبین ماشروم (Psilocybin mushroom) است قارچ های چتری ای هستند که با دارا بودن ماده ی توهم زایی به همین اسم (سیلوسلیبین و سیلوسین) می توانند در افراد خاصیت روان گردان ایجاد کنند.
عوارض مصرف ماشروم
اثرات ماشروم و سیلوسایبین می تواند به انواع متفاوتی همچون توهمات بصری و شنوایی و نیز ناتوانی در تمیز تخیل از واقعیت و واکنش های ترس و هراس تقسیم بندی شود. انواع روان گردان ها می توانند در نحوه ی اثر ماده ی شیمیایی مغزی سروتونین تداخل ایجاد کرده و از جمله عوارض مصرف ماشروم می توان تغییر در موارد زیر را نام برد:
خواب
خلق و خوی
کنترل عضله
رفتار جنسی
افزایش فشار خون
توهم
ادراک حسی
گرسنگی
تغییرات در درک زمان
پارانویا (بدگمانی)
دمای بدن
احساسات درهم
اختلال تفکر و جدا شدن از واقعیت
روان پریشی
احساسات شدید
همچنین اثرات فیزیکی ماشروم ها شامل موارد زیر هستند:
تهوع
استفراغ
عدم هماهنگی بدن
مشکلات خواب
ضعف عضلانی
هراس
سردرگمی
افزایش تنفس
افزایش تعریق
حرکات غیر هماهنگ
کم رویی
کاهش اشتها
خشکی دهان
استفاده ی ترکیبی سیلوسایبین با مواد دیگری همچون الکل و ماری جوانا می تواند باعث افزایش یا بدتر شدن یک یا تمامی این اثرات شود. همچنین مصرف بیش از حد سیلوسایبین می تواند در زمان های طولانی عوارض شدید عصبی ایجاد کند. گاهی اوقات قارچ سمی سهوا به جای ماشروم های سیلوسایبین به اشتباه استفاده می شود که می تواند منجر به مرگ شود. از جمله عوارض مصرف ماشروم آن است که سیلوسایبین می تواند در افراد تحمل ایجاد کند. به این معنا که به مرور برای نتایجی مشابه قبل بایستی دوز را افزایش داد.
علائم سرطان ریه
در اغلب موارد، سرطان ریه در ابتدا علائم واضحی ندارد و حتی ممکن است تا وقتی شدیدتر نشده، بیمار متوجه نشود.
علائم اولیه‌ی آن به علت شباهت با بیماری‌هایی مانند عفونت ریه جدی گرفته نمی‌شوند.
از دست دادن اشتها
تغییر یا گرفتگی صدا
عفونت‌های مکرر سینه مانند برونشیت و ذات‌الریه
سرفه‌های طولانی که به مرور وخیم‌تر می‌شود
نفس تنگی
سردردهای بی‌دلیل
کاهش وزن
خس خس سینه
از علائم شایع سرطان ریه هستند اما ممکن است بیمار علائم وخیم‌تری نیز تجربه کند، مانند درد شدید قفسه‌ی سینه یا استخوان‌ها یا سرفه‌های شدیدی که در نهایت به بالاآوردن خون منتهی می‌شود.
سرطان ریه خوش خیم
تومورهای خوش خیم ریه در مقایسه با تومورهای بدخیم بسیار نادرند و کمتر از %۱ کل نیوپلاسم های ریه را تشکیل می دهند.
تومورهای خوش خیم ریه، اغلب بدون علامت هستند و از طریق بیوپسی یا رادیوگرافی روتین کشف می شوند و تشخیص قطعی اکثر آنها بوسیله آزمایش بافتی امکان پذیر است.
درمان، بیشتر از طریق رزکسیون ریوی کنسرواتیو و در بعضی موارد برداشت از طریق داخل برونش انجام می گیرد.
علائم سرطان ریه بسته به این که چه قسمتی از ریه درگیر شده است، ممکن است یک سرفه خفیف یا تنگی نفس باشد. با پیشرفت سرطان این علائم ممکن است شدیدتر یا حادتر شوند. همانند بسیاری از سرطان های دیگر سرطان ریه نیز ممکن است موجب علائم عمومی مثل کاهش اشتها یا خستگی شود.
علائم هشدار اولیه سرطان ریه
اکثر سرطان های ریه تا زمانی که بیماری پیشرفته نشده، علائمی ایجاد نمی کنند، که تا حدی به خاطر این است که ریه ها چندین پایانه عصبی دارند. اگر سرطان ریه در مراحل اولیه موجب علائم شود، این علائم ممکن است در هر فرد متفاوت باشد، اما عموما شامل:
سرفه جدید که دائمی بوده یا تشدید شده است و یا تغییر در سرفه مزمنی که از قبل وجود داشته است.
سرفه ی همراه با خون
درد در قفسه سینه، پشت یا شانه ها که در طول سرفه کردن، خندیدن یا نفس عمیق کشیدن بدتر می شود.
تنگی نفس ناگهانی که حین فعالیت های روزمره رخ می دهد.
کاهش وزن غیرقابل توجیه
احساس خستگی یا ضعف
کاهش اشتها
عفونت ریوی، مثل بروشیت یا پنومونی که برطرف نمی شود
خشونت صدا یا خس خس سینه
علائم کمتر شایع از سرطان ریه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تورم صورت یا گردن
مشکل در بلع یا درد هنگام قورت دادن
تغییر در ظاهر انگشتان که چماقی شدن انگشتان نامیده می شود.
اگرچه اکثر این علائم به دلیلی غیر از سرطان ریه ایجاد می شوند، اما مراجعه به پزشک برای آن ها مهم است. کشف به موقع سرطان ریه ممکن است گزینه های درمانی بیشتری را امکان پذیر کند.
علائم کمتر شایع از سرطان ریه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تورم صورت یا گردن
مشکل در بلع یا درد هنگام قورت دادن
تغییر در ظاهر انگشتان که چماقی شدن انگشتان نامیده می شود.
اگرچه اکثر این علائم به دلیلی غیر از سرطان ریه ایجاد می شوند، اما مراجعه به پزشک برای آن ها مهم است. کشف به موقع سرطان ریه ممکن است گزینه های درمانی بیشتری را امکان پذیر کند.